«…Τα ταξιδιωτικά φωτογραφικά ντοκουμέντα της Θηρεσίας (Tereza) χαρακτηρίζονται από μιαν απροσδιόριστη μελαγχολία. Η χρήση του φακού με βάθος πεδίου καθώς και οι απόλυτες (σχεδόν μαυρόασπρες) παραθέσεις των χρωμάτων προκαλούν μια συγκίνηση που κανείς μπορεί να συναντήσει μόνο στις φωτογραφίες του Bresson και του Kertez. Τα πορτραίτα της Θηρεσίας καταδεικνύουν την πάλη ανάμεσα στη μοναξιά, το φόβο του θανάτου και της εγκατάλειψης και την αρχέγονη ανάγκη αναζήτησης της θείας υπερβατικής αλήθειας. Ο φωτογράφος μέσα από δήθεν στημένα αλλά και σχεδόν απρόσμενα κάδρα, διαδηλώνει την προσωπική του φοβική αγωνία, με τόσο αδρό και σκληρό τρόπο, όπως μόνον ένας ΑΛΗΘΙΝΟΣ καλλιτέχνης δύναται να κάνει…»